گله میکرد ز مجنون لیلی که                   شده رابطه مان ایمیلی

حیف از آن رابطه ی انسانی                که چنین شد که خودت میدانی

عشق وقتی بشود دات کامی              حاصلش نیست به جز ناکامی

 نازنین خورده مگر گرگ تو را ؟              برده به دات کام و دات ارگ تو را؟

 بهرت ایمیل زدم بیشترک                        جای سابجکت نوشتم به درک

به درک گر دل من غمگین است                 به درک گر غم من سنگین است

 به درک رابطه گر خورده ترک                       قطع آن هم به جهنم به درک

آنقدر دلخور از این ایمیلم                            که به این رابطه هم بی میلم

مرگ لیلی نت و مت را ول کن                       همه را جای OK کنسل کن

 OFF کن کامپیوتر را جانم                            یار من باش و ببین من ON ام

اگرت حرفی و پیغامی هست                        روی کاغذ بنویس با دست

نامه یک حالت دیگر دارد                            خط تو لطف مکرر دارد

خسته از Font و ز Format شده ام                دلخور از گردلی @ ( ات ) شده ام

کرد رپلای به لیلی مجنون                         که دلم هست از این سابجکت خون

 باشه فردا تلفن خواهم کرد                          هر چه گفتی که بکن خواهم کرد

 زودتر پیش تو خواهم آمد                               هی مرتب به تو سر خواهم زد

راست گفتی تو عزیزم لیلی                           دیگر از من نرسد ایمیلی

نامه ای پست نمودم بهرت                              به امیدی که سر آید قهرت...

بشکه نفتی داخل انبار بود                        سالن انبار تنگ و تار بود

عصر جمعه حول و حوش شیش و هفت       برق سالن اتصالی کرد و رفت

عده‌ای هم جمع بودند از قضا                     صف کشیده تا کنار پله‌ها

یک به یک می‌آمدند و با ادب                     لمس می‌کردند و می‌رفتند عقب

لمس می‌کردند مردان و زنان                    هر کسی چیزی گمان می‌برد از آن

این یکی استادکار ذوالفنون                      گفت چیزی نیست این غیر از ستون

آن یکی مرد سیاسی با دو دست              لمس کرد و گفت حتما قدرت است

کودکی هم روی آن دستی کشید             گفت اسنک بود با طعم شوید!

کهنه رندی هم رسید و دست زد              گفت ایران هزار و چارصد

عاشقی هم گفت این دعوا خطاست        بی خیال بشکه معشوقم کجاست

عاقلی هم میگذشت از آن کنار                گفت مارک و لیره و پوند و دلار

دختری هم ناگهان جیغی کشید               گفت مردی بود با اسب سپید

عده‌ای ناگاه از راه آمدند                          شمعی آوردند تا روشن کنند

شمع را با فندکی افروختند                      بشکه در دم منفجر شد سوختند

بشنو اما حاصل این گفتگو                       ما درون بشکه نفتیم ای عمو

می‌رسد هر کشوری از هرکجا                  پای خود را می‌کند در کفش ما

حرف آخر یک کلام است و همین              کاشکی بی نفت بود این سرزمین

کنون رزم virus و رستم شنو             دگرها شنیدستی این هم شنو

که اسفدیارش یک disk  داد                         بگفتا به رستم که ای نیکزاد

در این disk باشد یکی file ناب          که بگرفتم از site افراسیاب

چنین گفت رستم به افراسیاب             که من گشنمه نون سنگگ بیار

جوابش چنین داد خندان طرف            که من نون سنگگ ندارم به کف

تهمتن روان شد سوی خانه اش            شتابان به دیدار رایانه اش

چو آمد به نزد mini tower اش                    بزد ضربه بر دکمه ی power اش

دگر صبرو آرام و طاقت نداشت                    مر آن disk را در driver گذاشت

نکرد هیچ صبر و نداشت هیچ لفت                 یکی list از root دیسکت گرفت

کز آن یک demo شد پیش از آن عیان       ابا فیلم و موزیک و شرح و بیان

به ناگه چنان سیستمش کرد hung                  که رستم در آن ماند مبهوت و منگ

چو رستم دگر باره reset نمود           همی کرد hung و همان شد که بود

چو تهمینه فریاد رستم شنود                         بیامد که لیسانس رایانه بود

بدو گفت رستم همه مشکلش                         وز آن disk و برنامه خشگلش

چو رستم بدو داد قیچی و ریش            یکی دیسک  bootable آورد به پیش

یکی toolkit اندر آن  disk بود                    بر آورد آنرا و اجرا نمود

همی گشت hard toolkit اندرش                  چو کودک که گردد پی مادرش

به نا گه یکی رمز virus یافت             پی حفظ امضای ایشان شتافت

چو virus را نیک بشناختش                         مر از byte آن گشت هشتاد bit

به خاک اندر افکند virus را                         تهمتن به رایانه زد بوس را

چنین گفت تهمینه به شوهرش             که اینباره بگذشت از پل خرش

دگر باره تو حماقت مکن                             ز رایانه اصلاً تو صحبت مکن

خیلی وقته دیگه بارون نزده
رنگ عشق به این خیابون نزده

خیلی وقته ابری پر پر نشده
دل آسمون سبک تر نشده

مه سرد رو تن پنجره ها
مثله بغضه توی سینه ی منه

ابر چشمام پر اشکه ای خدا
وقتشه دوباره بارون بزنه

خیلی وقته که دلم برای تو تنگ شده
قلبم از دوری تو بدجوری دلتنگ شده

بعد تو هیچ چیزی دوست داشتنی نیست
کوه غصه از دلم رفتنی نیست

حرف عشق تو رو من با کی بگم
همه حرفا که آخه گفتنی نیست

خیلی وقته که دلم برای تو تنگ شده
قلبم از دوری تو بد جوری دلتنگ شده

خیلی وقته که دلم برای تو تنگ شده
قلبم از دوری تو
بد جوری دلتنگ شده...