پیدا کردن تنگناها _ که هنگامی به وجود می آید که بعضی از وسایل یا رابط ها نتوانند داده ها را با همان سرعتی نقل و انتقال بدهند که بقیه سخت افزارهای کامپیوتر می توانند _ و برطرف کردن آن تنگناها در مجموع می تواند اجرای کارهای کامپیوتری را سریع تر کند.
یک مثال کلاسیک رابط USB 2.0 است. میلیون ها کاربر در سراسر جهان، دیسک های سخت اکسترنالی دارند که سرعت خواندن و نوشتن آنها بسیار پایین تر از سرعت خواندن و نوشتن در دیسک های سخت اینترنال است، که علت در تنگنای USB 2.0 است.
تا زمانی که گونه 3.0 رابط USB وارد بازار نشود (به مقاله حاشیه ای «USB 3.0» مراجعه کنید)، رابط eSATA بهترین جایگزین USB 2.0 است، که گونه اکسترنال رابط SATA،(1) مورد استفاده دیسک های سخت، SSDها(2)، و دیکسران های نوری مانند BD ها(3)و DVD هاست.
eSATA رابط SATA را به خارج از کامپیوتر(پی سی پدیا) توسعه می دهد. از لحاظ سرعت خواندن و نوشتن در عمل فرقی با SATA ندارد. بسته به سرعت کنترل کننده داده ها، eSATA دیسک های سختی با حد سرعت تئوری 1.5Gbps(کمتر از 150مگابایت در ثانیه در استفاده ی دنیای واقعی )یا 3گیگابایت در ثانیه (کمتر از 300 مگابایت در ثانیه) فراهم خواهد ساخت، و مهندسان روی ساخت گونه 6Gbps در حال کار هستند. توجه داشته باشید که یک رابط سریع تر نمی تواند یک دیسک سخت را سریع تر از محدودیت های درونی یک سیستم کند؛ با وجود این، eSATA بسیار سریع تراز 32 یا 33 مگابایت در ثانیه که حداکثر سرعت USB2.0 است کار می کند.
eSATA از همان نوع کابل مورد استفاده SATA با همان پیکربندی الکتریکی بهره می گیرد؛ اما شکل رابط آن متفاوت است. اضافه کردن پورت های eSATA برای کامپیوتر آسان است.
نظر به این که USB 2.0 برخلاف eSATA بر روی بسیاری از کامپیوترها تعبیه شده است، اکثر وسایل eSATA حاوی یک رابط USB نیز هستند.
اگر یک دیسک سخت اینترنال SATA داشته باشید آن را می توانید در جعبه های مخصوصی مانند NexStars محصول Vantec (4)قرار دهید، و با آنها یک دیسک سخت اکسترنال eSATA بسازید. رابط SATA برای این کارضروری است؛ یک دیسک سخت قدیمی IDE(5) یا PATA(6) را نمی توانید به یک دیسک سخت eSATA تبدیل کنید.
اضافه کردن رابط eSATA
اگر مادربورد کامپیوترتان دست کم یک هدر(7) SATA استفاده نشده و یک شکاف کارت توسعه آزاد داشته باشد، اضافه کردن یک یا چندرابط SATA آسان است.
یادآوری: هدر (header) به رابط های نری بر روی مادربورد گفته می شود.
* انواع بدون رابط تغذیه: متداول ترین نوع تیغه eSATA حاوی یک یا دو پورت است و به همراه خودکابل های داده ای SATA دارد. برای پشتیبانی از دیسک های سخت حاوی رابط تغذیه، کابل تغذیه اضافی ندارند. چنین تیغه هایی حاوی یک تخته مدار الکترونیکی نیستند. قیمت این تیغه ها از 3 دلاربه بالاست.
برای نصب یک تیغه eSATA بی تغذیه، کامپیوتر را خاموش کنید و درپوش جعبه را باز کنید. (هر چند وقت، به یک بخش فلزی رنگ نشده شاسی جعبه دست بزنید تا الکتریسیته ساکن موجود در بدن تان تخلیه شود). یک تیغه آزاد مربوط به کارتهای توسعه را خارج کنید. در بعضی از کامپیوترها، ممکن است مجبور باشید با خم کردن تیغه، چند اتصال فلزی تیغه به شاسی را بشکنید تا جدا شود. سپس، تیغه eSATA را به جای آن قرار دهید و سرانتهایی آن را با پیچ به جعبه ببندید (یا گیره آن را به جعبه قفل کنید). اگر پیچ مخصوص سفت کردن تیغه به جعبه را نداشتید آن را می توانید از فروشگاه های لوازم کامپیوتر بخرید. کابل های تیغه را به هدرهای (رابط های نری) SATA بر روی مادربورد وصل کنید.
به محض آن که کامپیوتر را روشن کنید باید پورت (های) eSATA آماده استفاده باشند. بخش «استفاده از eSATA» در انتهای مقاله روش های وصل کردن و جدا کردن دیسک های سخت اکسترنال SATA را به گونه ای که ویندوز می فهمد شرح می دهد.
اگر تیغه eSATA شما اصلاً کارنکرد، اطمینان یابید که هدرهای SATA (رابط های نری) روی مادربورد در بایوس کامپیوتر شما فعال شده اند. کامپیوتر را باز راه اندازی کنید و بلافاصله چند بار کلید ورود به برنامه Setup (معمولاً کلید DELETE) را بزنید. فقط پورت های SATA را فعال کنید و به غلط آنها را به عنوان بخشی از یک RAID(9)، که یک تنظیم متفاوت است، فعال نکنید.

* انواع تیغه های eSATA با تغذیه. یک گونه پیشرفته تیغه eSATA گونه ای است که یک رابط تغذیه را از طریق پورت یا پورت های خود فراهم می کند. این خصوصیت به وسایل «تغذیه -گذرگاهی»، مانند حافظه های فلش eSATA، امکان می دهد که بدون یک رابط تغذیه مجزا کار کنند، که معمولاً به شکل یک کابل USB کمکی است. قیمت تیغه های با تغذیه حدوداً از 13 دلار به بالاست.
یک تیغه eSATA باتغذیه، انرژی خود را از منبع تغذیه (10)کامپیوتر می گیرد، مثلاً از طریق یک رابط Molex چهار پینی. آن را طبق دستورالعمل های یک تیغه بی تغذیه که در بالا ذکر شد وصل کنید، سپس، خط تغذیه را به یک رابط آزاد منبع تغذیه وصل کنید.
کارت های افزودنی
آیا هدرهای SATA ی مادربورد شما همگی استفاده شده اند؟ نگران نباشید؛ با نصب یک کارت توسعه می توانید پورت eSATA اضافه کنید. کارت های ارزان قیمت حدود 15 هزار تومن قیمت دارند. اگر کامپیوترتان از شکافPCI-E (11)پشتیبانی کند یک کارت PCI-E بخرید. کارت PCI قدیمی بازدهی را به کمتر از 133 مگابایت در ثانیه می رساند، که برای دیسک های سخت و دیسکران های نوری امروزی کافی نیست (هر چند، برای بعضی از SSDها می تواند کارساز باشد)
خوبی نصب یک کارت توسعه، امکان ارتقای سرعت SATA است.
اگر کارت کنترل کننده جدید شما رابطی سریع تر از رابط مادربورد داشته باشد، مثلاً 3 گیگابیت در ثانیه یا حتی 6 گیگابیت در ثانیه، یک تنگنای کامپیوترتان را عریض تر خواهید کرد. SSD ها در حال حاضر به سرعت خواندن 300 مگابایت درثانیه رسیده اند که محدودیت تئوری SATA ی 3 گیگابیت در ثانیه است، و بعضی از آنها چنان سریع هستند که اصلاً کاری به SATA ندارند و مستقیماً درشکافهای PCI-E قرار می گیرند. (دیسک های سخت دست کم در چند سال آینده باید بتوانند در سرعت کامل 3Gbps SATA کار کنند).
نصب: ابتدا به سایت وب سازنده کارت eSATA جدید خود بروید. در بخش Support، جدیدترین دستگاه ران(12) برای شماره مدل مخصوص کارت و برای سیستم عامل(13) مورد استفاده تان، مثلاً ویندوز ویستای 32 بیتی رادریافت و نصب کنید. اگرفایل دریافتی از نوع فشرده، مثلاً «ZIP.» یا «RAR.» باشد، آن را با ویندوز یا یک برنامه ویژه مانند WinRAR (14)باز کنید. ما برای نصب کارت Rosewill RC-219 eSATA در کامپیوتر آزمایشی خود، کامپیوتر را خاموش کردیم، درپوش جعبه را باز کردیم و یک شکاف PCI-E آزاد انتخاب کردیم. آنگاه، تیغه فلزی خالی مقابل شکاف را از جعبه جدا کردیم. کارت را به دقت در شکاف فرو کردیم، و سپس با یک پیچ ارائه شده آن را به جعبه محکم کردیم.
در پی آن، کامپیوتر راروشن کردیم، هنگامی که برنامه Found New Hardware Wizard ظاهر شد، ما برنامه را به طرف استفاده از دستگاه رانی که از اینترنت دریافت و در دیسک سخت ذخیره کرده بودیم هدایت کردیم.
استفاده از eSATA
بسته به کنترل کننده ی دیسک سخت کامپیوتر، هنگامی که یک وسیله eSATA وصل شود ممکن است به طور خودکار آن را تشخیص بدهد، ممکن است تشخیص ندهد. اگر ویندوز در گوشه پایین - راست پیام هایی را درباره نصب کردن یک دستگاه ران برای وسیله جدید ذخیره گر به نمایش درآورد، به محض این که سیستم عامل به شما اطلاع بدهد که آن وسیله آماده استفاده است می توانید داده ها را به آن انتقال دهید یا از آن به وسایل ذخیره گر دیگر منتقل کنید. از سوی دیگر اگر یک یا چند دقیقه پس از آن که یک وسیله eSATA را نصب کرده باشید (و در صورت لزوم آن راروشن کرده باشید)، هیچ اتفاقی نیفتد، کلید ترکیبیWIN-PAUSE را به طور همزمان بزنید. در ویندوز اکس پی، به برگه Hardware و Device Manage بروید. در ویستا و ویندوز 7 کافی است روی Device Manager کلیک کنید. روی بالاترین مورد در فهرست کلیک کنید، که باید نام کامپیوتر باشد. آنگاه، تحت منوی Action، روی Scan For Hardware Changes کلیک کنید. ویندوز باید وسیله ذخیره گرجدید را شناسایی و یک دستگاه ران برای آن نصب کند.
برای این که با رعایت اصول ایمنی یک وسیله eSATA را از کامپیوتر جدا کنید، روی نام آن در Device Manager تحت Disk Drives کلیک - راست کنید و روی Uninstall کلیک کنید. هنگامی که ویندوز به شما بگوید که حالا می توانید وسیله eSATA را جدا کنید، این کار را انجام دهید یا آن را خاموش کنید. این رویه، بسته به کنترل کننده شما ممکن است همیشه درست کار نکند. اگر یک پیام خطا ظاهر شود، منتظر بمانید و پس از آن که کامپیوترتان را خاموش کردید، eSATA را جدا یا خاموش کنید.
یک برنامه رایگان سودمند به نام HotSwap !(15)را می توانید از اینترنت دریافت کنید که عمل وصل کردن/ جدا کردن eSATA را تقریباً به آسانی استفاده از شکل پیکان سبز Safely Remove Hardware ویندوز برای وسایل USB می کند.
آیکن پیکان قرمز HotSwap در گوشه پایین - راست صفحه نمایش ویندوز به شما امکان می دهد که روی آن برای فرمان Scan For Hardware Changes کلیک - راست کنید. همچنین، برای eSATA از کامپیوتر، با رعایت اصول ایمنی، از این آیکن می توانید بهره بگیرید. باز هم، اگر این گزینه کار نکرد، منتظر بمانید و پس از خاموش کردن کامپیوتر، وسیله eSATA را جدا یا خاموش کنید.
سرانجام همواره سعی کنید که وسیله eSATA در زمانی که کامپیوتر را روشن می کنید خاموش باشد، چون ممکن است بایوس را گمراه کند و سبب بوت از وسیله اکسترنال شود (مگر این که خودتان خواسته باشید)

آسم  Asthma  » از جمله بیماری‌های شایع غیرواگیر است که برای تمام سنین از شیرخوارگی تا دوران کهولت مشکلات زیادی را فراهم می‌آورد و ایرانی‌ها نیز از این امر مستنثی نیستند.

 آسم از طریق آموزش‌های ساده قابل کنترل است و با به کار گرفتن راهکارهای ساده می‌توان از رنج این بیماران کاست و در نهایت کشور را از صرف هزینه‌های هنگفت در زمینه بروز حملات آسم، غیبت مبتلایان از کار و فعالیت‌های اجتماعی رهایی داد.

  جهت نیل به این هدف از سال 1378 حوزه مرکز مدیریت بیماری‌های وزارت بهداشت با همکاری انجمن آسم و آلرژی ایران مبادرت به تشکیل کمیته کشوری آسم و آلرژی کرده است و از اولین فعالیت‌های این کمیته تهیه مطالب آموزشی بوده است.  . مطالب زیر به نقل از این کمیته است:

آسم چیست؟‌

آسم بیماری جدی و مزمن ریه است که غالبا با التهاب مجاری هوایی همراه بوده و ممکن است سبب مشکلات تنفسی شود. مزمن به این معنا است که بیماری همیشه وجود دارد حتی زمانی که بیمار احساس ناخوشی ندارد در صورت تحریک مجاری هوایی در فرد مبتلا به آسم، علائم خس خس، سرفه، تنگی نفس و فشردگی قفسه سینه ظاهر می‌شود و تنفس طبیعی و راحت برای بیمار دشوار می‌شود.

آسم مسئله‌ای مهم در امر بهداشت و سلامت عمومی است. بیش از 150 میلیون نفر در جهان، از جمله تعداد قابل توجهی در ایران به این بیماری مبتلا هستند به طوری که این بیماری تحمیل هزینه زیاد، کاهش کارآیی و فعالیت مفید و عدم توانایی ادامه زندگی طبیعی بیماران در خانواده‌هایشان را سبب می‌شوند.

شیوع بیماری آسم به ویژه در کودکان و شهرهای در حال توسعه رو به افزایش است. برخی عوامل موثر در بروز این مشکلات عبارتند از کاهش تهویه در خانه‌های جدید، تماس با مواد حساست زا (آلرژن‌ها) در محیط‌های بسته (مانند پشم قالی و حیوانات خانگی بویژه گربه)، دود سیگار، عفونت‌های ویروسی، آلودگی هوا، محرک‌های شیمیایی، استفاده از مواد مصنوعی (رنگ‌ها، طعم‌ها دهنده‌ها و اسانس‌ها) در غذاها و افزایش فشارهای روانی در زندگی روزمره.

آسم چگونه بر جامعه تاثیر می‌گذارد؟

جامعه ما ممکن است هزینه زیادی برای آسم کنترل نشده بپردازد. افراد و خانواده‌ها ممکن است مخارج غیر ضروری و زیادی همراه با وقت و انرژی برای مراقبت‌های اورژانس و یا بستری بیماران صرف کنند. زمانی که افراد مبتلا، بیماری‌شان را کنترل کنند ‌تمام جامعه از کاهش این هزینه و افزایش کارایی سود می‌برند. تقریبا پنج درصد از تمام مردم جهان به آسم مبتلا هستند و اگر جامعه‌ای در حال توسعه شهری است، این نسبت ممکن است بیشتر هم باشد.

اطلاعات موجود درباره علل به وجود آمدن آسم و نیز روش‌های جدید پیشگیری از حملات آسم و درمان طولانی مدت آن، موجب می‌شود که با دید تازه‌ای به این بیماری نگاه کنیم.

بیمار مبتلا به آسم دچار التهاب مزمن در مجاری هوایی است. این مسئله سبب بروز علائم حمله آسم یعنی سرفه، خس خس، تنگی نفس،‌عدم تحمل ورزش و احساس فشردگی قفسه سینه می‌شود. علائم آسم عود کننده هستند و ممکن است از چند دقیقه تا چند روز طول بکشند. حملات آسم ممکن است خفیف یا شدید و گاه کشنده باشند. مراقبت‌های پزشکی غالبا برای حملات شدید لازم است.

چه کسانی به آسم مبتلا می‌شوند؟

آسم اغلب در خانواده‌هایی با سابقه مثبت فامیلی بروز می‌کند. این بیماری می‌تواند در هر سنی بروز کند. آسم یک بیماری مسری نیست. بسیاری از ورزشکاران المپیک و افراد مشهور، مبتلا به این بیماری هستند. بنابراین افراد می‌توانند همزمان با ابتلا به آسم زندگی موفقی داشته باشند.

علت دقیق و اصلی ابتلا به آسم هنوز نامشخص است؛ اما آنچه تاکنون روشن شده، نشان می‌دهد که برخی از افراد، بویژه شیرخواران که سابقه مثبت آلرژی (حساسیت) در خانواده دارند، زمانی که در معرض دود سیگار، گرده گیاهان و قارچ‌ها یا سایر عوامل حساسیت‌زا (مانند حیوانات خانگی، هیره‌ها و سوسک‌ها) قرار می‌گیرند، شانس بیشتری برای ابتلا به آسم پیدا می‌کنند. برخی از کارگران نیز پس از تماس با محرک‌های شیمیایی استنشاقی دچار آسم می‌شوند.

آیا آسم قابل پیشگیری است؟

حملات آسم قابل پیشگیری است؛ اما برای آنکه ثابت شود آیا خود بیماری نیز به طور ریشه‌ای قابل پیشگیری است یا خیر، مطالعات بیشتری باید صورت گیرد. البته جلوگیری از تماس با عوامل حساسیت‌زای محیطی و محرک‌ها به پیشگیری از بروز آسم کمک می‌کند.

تاکنون راه حلی برای ریشه کن کردن آسم شناسایی نشده است؛ اما این بیماری را می‌توان به شکلی درمان و کنترل کرد که علائم و حملات آن پیشگیری شوند. زندگی با آسم در اغلب موارد بدون دردسر است.

اغلب کودکان مبتلا به این بیماری با افزایش سن علائم کمتری خواهند داشت؛ اگرچه در برخی از آنها ممکن است شدت علائم ثابت بماند و یا حتی بیشتر شود اما پیش بینی این امر به طور قطعی ممکن نیست. آسم یک بیماری درازمدت است که البته می‌تواند قابل کنترل باشد.

آسم چگونه کنترل می‌شود؟

آسم یک بیماری مزمن است، معمولا بیمار نیاز به مراقبت پزشکی پیوسته و منظم دارد. بیماران مبتلا به آسم متوسط تا شدید می‌توانند با استفاده از داروهای طویل الاثر که توسط پزشک توصیه می‌شود به طور روزانه التهاب مجاری هوایی خود را کنترل کنند و به این وسیله علائم و حملات بیماری را پیشگیری کنند. در صورت ظهور علائم، داروهای سریع‌الاثر (مانند داروهای استنشاقی) برای تسکین آنها به کار می‌رود.

هر بیمار مبتلا به آسم باید پزشکی مطلع و آگاه در زمینه بیماری آسم را به عنوان طبیب معالج و مشاور درازمدت خود انتخاب کند. پزشک و بیمار با کمک هم برنامه مشخصی برای مصرف داروها، اجتناب از عوامل آغازگر حمله آسم و مراحل درمان در صورت وقوع حمله را طراحی و اجرا خواهند کرد. پیگیری این برنامه و تعدیل و تغییر آن هنگام لزوم، ممکن است برنامه‌ای برای تمام عمر باشد.

داروها تنها راه کنترل آسم نیستند. اجتناب از عوامل محرک و مزاحمی که سبب التهاب مجاری هوایی و بدتر شدن بیماری آسم می‌شوند، نیز بسیار مهم است. این عوامل آغازگر آسم نامیده می‌شوند. هر بیمار باید راه اجتناب از عوامل آغازگر بیماری خود را بداند و به آن عمل کند.

روش‌های متعددی وجود دارد که والدین می‌توانند از طریق آنها از شدت بیماری کودک خود کم کنند. فرد می‌تواند با شناخت و اجتناب از تماس کودک خود با عوامل آغازگر علائم آسم از شروع حمله پیشگیری کند و در این رابطه از پزشک خود بخواهد تا در شناسایی و راه‌های پیشگیری از تماس عوامل محرک و مزاحم به وی کمک کند.

 نمونه‌ای از عوامل آغازگر حملات و علائم آسم و راه‌های اجتناب از آنها

- عوامل حساسیت زای حیوانات؛ حیوانات دست آموز از خانه خارج شوند و از به کار بردن بالش یا تشک حاوی پر، پشم و کرک اجتناب شود.

- هیره موجود در گرد و خاک خانه‌ها؛ هیره‌ها بند پایانی میکروسکوپی هستند (به اندازه طولی حدود 1/0 میلی متر) که معمولا با چشم غیرمسلح مشاهده نمی‌شوند. به این منظور لازم است بالش‌ها و تشک‌ها را در پوشش‌هایی غیرقابل نفوذ (به عنوان مثال پلاستیکی) پیچیده شوند. تمام ملحفه‌ها هفته‌ای یک بار در آب داغ (55 درجه سانتی گراد) شسته شوند. رطوبت خانه‌ و محیط‌های بسته کاهش یافته و در حد کمتر از 50 درصد باشد. در صورت امکان از قالی به عنوان کف پوش استفاده نشود.

- گرده‌ها و قارچ‌های هوازی؛ در فصول گرده افشانی پنجره‌ها بسته باشند. از منابع تکثیر قارچ مانند برگ‌های خیس و مواد زائد باغچه اجتناب شود. در صورت امکان از دستگاه تهویه استفاده شود.

- دود سیگار؛ دود سیگار که حاوی صدها ماده مختلف شیمیایی و سمی است، یکی از مهم‌ترین عوامل محرک و آغازگر حملات آسم به شمار می‌رود. بنابراین توصیه می‌شود در صورت ابتلا به آسم به هیچ وجه سیگار مصرف نشود. اجازه سیگار کشیدن در خانه به هیچ کس داده نشود.

- تغذیه کودکان و مواد حساسیت زای غذایی؛ تغذیه انحصاری شیرخواران با شیر مادر تا سن شش ماهگی، یکی از مهم‌ترین راه‌های پیشگیری از وقوع آسم و سایر حساسیت‌ها در کودکانی است که سابقه چنین بیماری‌هایی را در خانواده خود دارند. رعایت توصیه‌های پزشکی و بهداشتی در زمینه تغذیه شیرخوار و عدم استفاده از مواد حساسیت‌زا (مانند سفیده تخم مرغ، ماهی، شیر گاو، فراورده‌های گندم، سویا، آجیل، مرکبات و …) در ابتدای شروع تغذیه کمکی شیرخوار به پیشگیری از وقوع آسم کمک شایانی می‌کند.

اهمیت آسم در دوران بارداری چیست؟

علائم بیماری آسم در زنان باردار ممکن است تشدید شود. بیشترین زمان محتمل برای تشدید علائم آسم در زمان بارداری مربوط به هفته‌های آخر این دوران است. نباید فراموش کرد که در صورت عدم کنترل مناسب بیماری، سلامتی جنین و مادر هر دو در معرض تهدید قرار می‌گیرد. بنابراین توصیه می‌شود:

- مادر باردار در صورت وجود سابقه آسم، این موضوع را با پزشک، ماما یا پرستار خود در میان بگذارد.

- در دوران بارداری معاینات مکرر دوره‌ای داشته باشد تا از سلامت خود و جنین مطمئن شود.

- در مورد ادامه مصرف داروهای قبلی با پزشک خود مشورت کند.

- در دوران بارداری در صورت تجویز داروهای ضد آسم توسط پزشک معالج، آنها را با برنامه درمانی توصیه شده مصرف کند. مصرف اغلب داروهای درمان آسم، در دوران بارداری بدون خطر و مجاز است.

از برنامه درمانی آسم چه انتظاراتی می‌توان داشت؟

افرادی که برنامه درمانی آسم را دنبال می‌کنند، می‌توانند زندگی فعال، با نشاط و بدون علائم آزار دهنده آسم داشته باشند. بنابراین درمان آسم سبب کاهش خسارات اقتصادی، ‌اجتماعی و خانوادگی ناشی از آن می‌شود.

با درمان مناسب اغلب بیماران مبتلا به آسم قادر خواهند بود:

- فعالیت طبیعی، ‌بدون ایجاد علائم آسم داشته باشند.

- خواب طبیعی و بدون علائم آسم شب هنگام داشته باشند.

- از حملات آسم پیشگیری کنند.

- عدد ثبت شده اولیه توسط نفس سنج (پیک فلومتر) را به سطح بالاتری افزایش دهند.

آیا درمان‌های مناسب و جدید آسم در جامعه ما قابل دسترس است؟

داروهای موثر و متنوعی در زمینه آسم وجود دارند که با نظر پزشک و بر اساس نوع و شدت بیماری انتخاب می‌شوند. برخی از داروهای جدید گران هستند، اما در مقابل به دلیل تاثیر خوب آنها، سبب پیشگیری از بستری بیمار در بیمارستان که هزینه بیشتری دارد، می‌شوند.

از آنجا که برنامه‌های پیشگیری و درمان سبب صرفه جویی در هزینه‌های درمان دیررس می‌شوند، به سود مبتلایان این بیماری است که تاخیری در پیگیری و اجرای آنها نداشته باشند.

از آنجا که بیماری آسم به همه گروه‌های سنی و شغلی جامعه مربوط می‌شود بنابراین اقدام برای شناسایی و حل مشکلات ناشی از آن نیاز به کمک همه افراد جامعه دارد و ضروری است که پزشکان، پرستاران، معلمان، بهورزان و بیماران با همکاری یکدیگر برنامه پیشگیری و درمان آسم را اجرا کنند.

تنگی نفس، سرفه و خس خس از علائم بالینی شایع در آسم است. همچنین کاهش در عدد ثبت شده توسط نفس سنج بیمار، وخامت پیش رونده سرفه، خس خس، تنگی نفس و یا احساس فشردگی قفسه سینه

هرگونه سختی در نفس کشیدن از علائم هشدار دهنده وقوع حمله آسم است.

نفس سنج یا دستگاه پیک فلومتر وسیله‌ای مدرج است که بیمار برای سنجش وضعیت تنفسی خود و پس از آموزش توسط پزشک معالج به طور روزانه از آن استفاده می‌کند و عدد مربوط به فشار بازدم خود را در برگه‌ای ثبت می‌کند. اندازه‌گیری و ثبت روزانه فشار هوای بازدم توسط این دستگاه کمک به کنترل بهتر بیماری آسم و پیشگیری از وقوع حملات شدید و بستری بیمار در بیمارستان می‌کند.

باید گفت که آسم بیماری غیرواگیر است. بیمار مبتلا به آسم در شرایط کنترل بیماری منعی برای انجام ورزش ندارد. داروهای ضد آسم اعتیاد آور نیستند و عمل به توصیه پزشک معالج و استفاده از وسایل و داروهای تجویز شده برای موفقیت درمان ضروری است. استفاده از داروهای ضد سرفه برای بیماران مبتلا به آسم مضر است و اصرار بیمار در تجویز مصرف آنها صحیح نیست.

چه داروهایی برای درمان آسم استفاده می‌شوند؟

دو نوع دارو برای درمان آسم استفاده می‌شوند؛ داروهای گشاد کننده برونش، داروهایی هستند که عضلات منقبض شده مجاری هوایی را شل می‌کنند و از این راه سبب کاهش و یا رفع علائم آسم به ویژه در موقع حمله حاد می‌شوند. داروهای ضد التهابی، داروهایی هستند که سبب کاهش تورم و التهاب مجاری هوایی می‌شوند و از این راه علائم آسم را کاهش می‌دهند. این داروها نقش مهمی در پیشگیری از بروز علائم و حملات آسم دارند.

بیماری آسم میان بیماران، تفاوت‌های مهم و قابل توجهی دارد. عوامل آغازگر و تشدید کننده در هر بیمار ممکن است متفاوت باشد. بنابراین تشخیص نوع و شدت آسم در یک بیمار و انتخاب داروی مناسب به بررسی و معاینه دقیق توسط پزشک معالج نیاز دارد. برنامه درمانی و داروهای مناسب توسط پزشک تعیین می‌شود و تنها با رعایت دستورات توصیه شده پزشک می‌توان انتظار کنترل بیماری و رفع علائم را داشت.

آیا داروهای آسم بدون عارضه هستند؟

معمولا داروهای تجویز شده برای آسم به شرط مصرف مناسب و به جا، فاقد عارضه قابل توجه هستند. برخی از مردم نگران اعتیاد و وابستگی‌ به داروهای آسم هستند که چنین باوری درست و علمی نیست.

برای پیشگیری از وقوع عوارض احتمالی، لازم است داروها را همان طور که پزشک تجویز کرده، مصرف شود و در صورت بروز هرگونه عارضه و یا مشکلی، پزشک معالج باخبر شود.

همچنین بیمار نباید به هیچ وجه داروی مصرفی را با نظر خود افزایش یا کاهش دهد و هرگز بدون توصیه پزشک داروهای خود را قطع نکند.

هرچند درمان بیماری سرطان در مواردی ممکن است با دشواری هایی همراه باشد اما درصورت تشخیص به موقع می تواند کمک زیادر به درمان باشد لذا در صورت مشاهده علائم هشدار دهنده خاص و مراجعه به موقع به پزشک متخصص می توان موجب شناسایی به هنگام بیماری سرطان شد.

این علائم عبارتند از:

0 تغییر در عادت دفع مدفوع یا ادرار یا پیدا شدن خون در مدفوع یا ادرار

0 بهبود نیافتن زخم های پوستی پس از دو هفته

0 خونریزی یا ترشح غیرطبیعی از مجاری طبیعی بدن

0 توده یا برآمدگی در پستان یا هر نقطه دیگر بدن

0 اشکال در بلع غذا

0 هر گونه تغییر در زگیل یا خال های موجود در بدن

0 سرفه های مداوم یا خونی یا گرفتگی مزمن صدا

 علائم یاد شده در بیماری های خوش خیم نیز دیده می‌شود اما برای تشخیص سرطان در صورت مشاهده این علائم ، فرد حتما باید با پزشک مشورت کند.

فشار خون یکی از علائم اصلی حیات است، هنگامی که سرخرگ‌های بزرگ، قابلیت ارتجاع و استحکام طبیعی خود را از دست بدهند و عروق کوچک نیز باریکتر شوند، فشار خون بالا می‌رود.

فشار خون‌ بالا گاهی‌ کشنده‌ بی‌سر و صدا نامیده‌ می‌شود ، زیرا تا مراحل‌ انتهایی‌ اکثرا هیچ‌ علامتی‌ ندارد.

  فشارخون‌ به طور طبیعی‌ در اثر استرس و فعالیت بدنی بالا می‌رود، اما فردی‌ که‌ دچار بیماری‌ فشارخون‌ بالا است‌، به‌ هنگام‌ استراحت‌ نیز فشار خونش‌ بالاتر از حد طبیعی‌ است.

 اندازه گیری فشار خون

اصولا فشارخون در بخش‌های مختلف سیستم گردش خون متفاوت است ولی در اندازه گیری، فشار خون به دو نوع فشارخون سیستولی و دیاستولی مجزا می شود.

فشار خون سیستولی معمولاً به فشار خونی که در سرخرگ‌های است گفته می‌شود و فشارخون دیاستولی به فشارخون ورید گفته می شود. معمول‌ترین روش اندازه‌گیری فشار خون به‌ وسیله فشارسنج است که با استفاده از ارتفاع جیوه برای اندازه‌گیری فشار خون در حال چرخش در رگ‌ها استفاده می‌کند. فشارخون طبیعی براساس قرارداد برای فشارخون سیستولی پائین تراز 120 میلی متر جیوه و برای فشارخون دیاستولی پائین تراز 80 میلی ‌لیترجیوه است. شیوع فشارخون بالا در جوامع گوناگون متفاوت است .

فشار خون بالا در چه کسانی دیده می شود؟

فشار خون بالا خصوصا در افراد مسن بسیار شایع است. تقریبا در حدود یک نفر از هر چهار نفر از  فشار خون بالا رنج می برند. در بیماران جوان‌تر در مردان شایعتر است ولی در سنین بالاتر در زنان بیشتر از مردان دیده می‌شود. به طور کلی با افزایش سن خطر ابتلا افزایش می‌یابد.

 علل ایجاد فشار خون بالا

علل بروز این بیماری هنوز به طور کامل شناخته نشده است ولی برخی عوامل فرد را مستعد ابتلا به فشار خون می کنند از جمله:

1- سن‌ بالای‌ 60 سال با افزایش سن احتمال بروز فشار خون افزایش می یابد

2- چاقی و اضافه وزن

3- سیگار کشیدن

4- مصرف الکل

5- رژیم‌ غذایی‌ حاوی‌ نمک‌ زیاد یا چربی‌ اشباع‌ شده‌ و عدم مصرف میوه و سبزی

6- کم تحرکی و نداشتن فعالیت بدنی کافی

7- استرس

8- عوامل‌ ژنتیکی‌، اگر یکی از والدین و یا هر دو دچار فشار خون بالا باشند، خطر ابتلای فرد به فشار خون بیشتر است.

9- مصرف‌ قرصهای‌ ضد حاملگی ‌، استروییدها و بعضی‌ از انواع‌ داروهای‌ مهارکننده‌ اشتها

10- پشت میزنشینی

11- نژاد : سفید پوستان ونژاد هندواروپایی بیشتر دچار افزایش فشار خون می شوند.

پیشگیری از بیماری فشارخون

1- کنترل وزن ، کم کردن حتی یک کیلوگرم از وزن برای کنترل فشار خون مفید است

2- انجام ورزش مرتب، 30 دقیقه ورزش در هر روز بهترین راه مبارزه با پرفشاری خون است

3- کم کردن مصرف نمک و غذاهای پرچرب

4- داشتن رژیم غذایی حاوی میوه و سبزیجات ، لبنیات کم‌چرب و غذاهای حاوی پتاسیم نظیر دانه‌های سبوس‌دار و خشکبار استفاده کنید.

5- عدم مصرف سیگار و مشروبات الکلی

6- اندازه گیری فشار خون حداقل هر شش ماه یک بار

7- زنان باردار باید مرتب برای معاینه پیش از زایمان به پایگاه های بهداشتی درمان و خانه بهداشت مراجعه کنند تا کارشناسان بهداشت بتواند به پرفشاری احتمالی خون پی ببرد و به ‌موقع کنترل کنند.

8- در خانم هایی که قرصهای پیشگیری از بارداری استفاده می کنند باید فشار خون خود را مرتب کنترل نمایند

9- پرهیز از مصرف سوسیس، کالباس، کنسرو گوشت، برگرها و سایر فرآورده‌های گوشتی به علت دارا بودن مقادیر بالای سدیم و همچنین پرهیز از سبزی‌های کنسروشده در آب نمک، زیتون شور، چیپس و سایر تنقلات شور.

10- مواد حاوی کافئین از قبیل قهوه ، چای ، نوشابه‌های کولا و شکلات، سبب افزایش فشارخون می‌شوند و باید در حد اعتدال مصرف شوند.

11- اجتناب از مصرف غذاهای سرخ کرده یا غذاهایی که در درجه ی حرارت‌های بسیار بالا و یا با مدت زمان طولانی تهیه می ‌شوند، و عدم استفاده ی چند باره از روغن‌های آشپزی .

12- استفاده از گوشت سفید به جای گوشت‌های قرمز.

13- کنترل استرس ، زیرا یکی از عوامل بالا بردن فشار خون که بسیار سریع هم عمل می‌ کند، استرس و عصبانیت است.

14- استراحت به میزان کافی هر روز زیرا کار کردن بی ‌وقفه بیشترین فشار را بر سلامتی فرد وارد خواهد کرد

15- انجام ورزش‌هایی مثل پیاده ‌روی، شنا، دوچرخه سواری برای پایین آوردن فشار خون مفید هستند بنابراین حداقل 3 بار در هفته و هر بار حداقل 30 دقیقه باید ورزش کرد

 عوارض‌ فشار خون بالا

سکته مغزی ، حمله قلبی ، نارسایی احتقانی قلب و ورم‌ ریه ، نارسایی‌ کلیه و آسیب چشمی و مشکل بینایی از عوارض اصلی فشار خون بالا هستند.

براساس گزارش دفتر آموزش و ارتقای سلامت وزارت بهداشت، هرچه فشار خون بالاتر باشد، میزان امید به زندگی پایین تر خواهد بود.

 درمان‌

اهداف‌ درمان‌ با توجه‌ به‌ ویژگیهای‌ هر فرد تعیین‌ خواهند شد و ممکن‌ است‌ شامل‌ کم ‌کردن‌ وزن‌ ، ترک‌ دخانیات‌ ،کنترل فشار خون‌ ‌ بصورت روزانه‌، استفاده‌ از داروهای‌ ضد فشار خون‌ تحت نظر پزشک، کاستن از استرس، برنامه‌ ورزش‌ مناسب‌ و تغییر شیوه‌ زندگی‌ برای‌ کاهش‌ استرس باشند.

آنفلوانزای خوکی یک بیماری حاد تنفسی و به شدت واگیر در خوک‌ها است اما علت اصلی شیوع فعلی این بیماری در انسان‌ها تماس مستقیم انسان با انسان است.

 آنفلوانزای خوکی یک بیماری حاد تنفسی به شدت واگیردار در خوک‌ها است که به وسیله چندین نوع ویروس آنفلوانزای خوکی ایجاد می‌شود. میزان مرگ و میر آن در خوک‌ها نسبتا بالا است (یک تا 4 درصد). این ویروس در میان خوک‌ها از طریق ذرات آلوده معلق در هوا، تماس مستقیم و غیر مستقیم (تماس با سطح آلوده به ترشحات تنفسی) و توسط خوک‌های ناقل بدون علامت منتشر می‌‌شود.
طغیان این بیماری‌ در خوک‌ها در تمام طول سال رخ می‌دهد اما بیماری در مناطق معتدل بروز بیشتری در پاییز و زمستان دارد. بسیاری از کشورها به صورت معمول خوک‌های خود را در مقابل آنفلونزای خوکی واکسینه می‌کنند. ویروس‌های آنفلوانزای خوکی غالباً از زیرگونه HIN1 است اما زیرگونه‌های دیگر هم می‌توانند در خوک‌ها در چرخش باشند مثل (HIN2- H3N1- H3N2). خوک‌ها می‌توانند توسط ویروس‌های آنفلونزای پروندگان و ویروس‌های آنفلوانزای انسانی نیز آلوده شوند.
گاهی اوقات خوک‌ها می‌توانند با بیش از یک گونه ویروس‌ در یک زمان آلوده شوند که این مسئله می‌تواند باعث امتزاج و نوترکیبی این ویروس‌ها در بدن خوک با یکدیگر شود.
تأثیر آنفلوانزای خوکی بر سلامت انسان گه‌گاه آلودگی انسان به آنفلوانزای خوکی به صورت انفرادی و به صورت گروهی ( طغیان)‌ گزارش می‌شود. به طور کلی علائم بالینی مشابه آنفلوانزای فصلی انسانی است اما طیف علائم بالینی از حالات بدون علامت تا علایم پنومونی شدیدی که منجر به مرگ می‌شود، متغیر است.
علائم بالینی آنفلونزای خوکی با آنفلونزای فصلی انسانی و سایر بیماری‌های عفونی حاد دستگاه تنفسی فوقانی مشابهت دارد و همچنین موارد خفیف یا بدون علامت بیماری ممکن است شناسایی نشود. بنابراین، میزان گسترش واقعی این بیماری در انسان‌ها تاکنون ناشناخته است.
تاکنون بیماری آنفلوانزای خوکی جزء سیستم گزارش ‌دهی بین‌المللی بر اساس مقررات سازمان OIE نیست. بنابراین انتشار آن در حیوانات به خوبی شناخته نشده است. به نظر می‌رسد این بیماری در آمریکا بومی است و طغیان‌های بیماری در آمریکای شمالی، آمریکای جنوبی، اروپا (انگلیس، سوئد، ایتالیا، آفریقا (کنیا) و قسمت‌هایی از آسیای شرقی (چین و ژاپن) رخ داده است.
بر اساس اعلام سازمان بهداشت جهانی (WHO) تا تاریخ 9اردیبهشت 1388 (27 آوریل 2009 میلادی) ‌موارد بیماری انسانی در کشورهای مکزیک، کانادا، اسپانیا، آمریکا، فرانسه، نیوزیلند، آلمان، انگلیس، فلسطین اشغالی گزارش شده است.
مردم به طور معمول آنفلوانزای خوکی را از خوک‌های آلوده می‌‌گیرند اما تعدادی از مبتلایان که تاکنون شناسایی شده‌اند در سابقه بیماری خود تماس با خوک یا محل‌های نگهداری خوک را نداشته‌اند. اکثریت قریب به اتفاق موارد این بیماری بر اثر تماس مستقیم انسان به انسان رخ داده است.
این بیماری از طریق خوردن قابل انتقال نیست به شرط‌ آنکه لاشه یا گوشت خوک به طریق بهداشتی و صحیح حمل و نقل و به طور کامل طبخ شود. ویروس آنفلوانزای خوکی از طریق پختن در دمای 70 درجه سانتیگراد از بین می‌رود.
به نظر می‌رسد اکثر مردم بالاخص افرادی که به طور مداوم در تماس با خوک نیستند. نسبت به ویروس‌های آنفلوانزای خوکی ایمنی ندارند و اگر ویروس آنفلوانزای خوکی به اندازه کافی قدرت انتقال انسان به انسان را پیدا کند می‌تواند باعث ایجاد پاندمی آنفلوانزا شود.
پیشگویی این موضوع مشکل است چون بستگی به شدت بیماری‌زایی ویروس، حساسیت سیستم ایمنی نسبت به آن، واکنش ایمنی متقاطع ناشی از آنفلوانزای فصلی و فاکتورهای میزبان دارد.
در حال حاضر واکسنی برای این بیماری وجود ندارد و مشخص نیست که آیا واکسن‌ آنفلوانزای فصلی انسانی می‌تواند محافظتی در مقابل آنفلوانزای خوکی ایجاد کند یا خیر.
2 دسته دارویی وجود دارد، گروه آمانتادین (آمانتادین و ریمانتادین) ‌و گروه ممانعت کننده‌های نورآمینیداز آنفلوانزا ( اسلتامیویر و زانامیویر) که گروه دوم در حال حاضر در درمان بیماران مصرف می‌شود. بسیاری از موارد آنفلوانزای خوکی گزارش شده قبل در انسان‌ها بدون مداخلات طبی و مصرف داورهای ضد ویروسی به طور کامل بهبود یافته‌اند اما در تعداد از ویروس های آنفلوانزا مقاومت به داورهای ضد ویروسی در حال گسترش است و این مسئله تاثیر درمان را محدود می‌سازد.
در حال حاضر به افرادی که در سایر مناطق دنیا زندگی می‌کنند و به مناطق آلوده مسافرت می‌کنند توصیه می‌شود. تماس با خوک‌ها به خصوص خوک‌های بیمار را به حداقل رسانده و موارد بیماری در حیوانات را سریعاً به مسئولان بهداشتی گزارش کنند. بسیاری از مردم که به این بیماری مبتلا شده‌اند تماس طولانی مدت و نزدیک با خوک‌های آلوده داشته‌اند. انجام اقدامات مناسب بهداشتی در تمام تماس‌هایی که با حیوانات برقرار می‌شود بالاخص در افرادی که در ذبح و مشاغل وابسته به آن اشتغال دارند، ضروری است. حیوانات بیمار یا تلف شده نباید در چرخه ذبح و استفاده انسان قرار گیرند.
اجتناب از تماس نزدیک با افرادی که ناخوش هستند. یا تب و سرفه دارند، شستن دست‌ها با آب و صابون به طور مکرر در طی روز،‌ رعایت عادات بهداشتی خوب شامل خواب و استراحت کافی، مصرف مواد غذایی مناسب و انجام فعالیت‌های ورزشی است.
اگر تب بالا یا سرفه و ناراحتی گلو داشتید باید در منزل بمانید و حتی‌المقدور از حضور در محل کار- مدرسه و اجتماعات خودداری کنید، استراحت کنید و مایعات فراوان بخورید، دست‌های خود را مکرراً با آب و صابون بشویید و با پزشک یا مرکز بهداشتی درمانی تماس بگیرید.